* 1822, 8 marca - Zaduszniki (powiat Mielec). Ignacy Łukasiewicz urodził się w rodzinie inteligenckiej pochodzenia szlacheckiego. Jego ojciec był dzierżawcą folwarku.

* 1832-1836 - Rzeszów. Nauka w gimnazjum, gdzie ukończył tylko 5 klas, jednak już 4 klasy pozwalały na rozpoczęcie praktyki w zawodzie. Zła sytuacja finansowa rodziny (miał kilkoro rodzeństwa) zmusiła go do przedwczesnego rozpoczęcia pracy.

* 1836-1840 - Łańcut. Praktyka w aptece Antoniego Swobody.

* 1837-1840 - Udział w kolejnych organizacjach demokratyczno-niepodległościowych, w końcu Łukasiewicz zostaje zarejestrowany przez władze jako politycznie podejrzany.

* 1840 Pomyślnie zdany egzamin tyrocynalny i awans na pomocnika aptekarskiego.

* 1840-1846 - Rzeszów. Pomocnik aptekarski u Edwarda Hübla. Przez kilka najbliższych lat poświęca się nauce zawodu.

* 1845 - Poznaje Edwarda Dembowskiego. Zostaje zaprzysiężony jako agent Centralizacji Towarzystwa Demokratycznego Polskiego na Rzeszów - jest to organizacja o podobnym charakterze jak poprzednie, ale tym razem Łukasiewicz działa już bardzo aktywnie.

* 1846, 19 lutego - Zostaje aresztowany razem ze współpracownikami. Aresztowanie to uniemożliwiło wybuch powstania Rzeszowie (patrz Rewolucja Krakowska). Następnie zostaje osadzony we Lwowie.

* 1847, 27 grudnia - Po rocznym dochodzeniu zwolniony z więzienia z braku dowodów, pozostaje jednak pod stałą obserwacją i ma zakaz opuszczania Lwowa. Łukasiewicz zaprzestaje działalności konspiracyjnej.

* 1848-1852 - W sierpniu 1848 podejmuje pracę w aptece Pod Złotą Gwiazdą, której właścicielem jest Piotr Mikolasch. Dzięki jego wstawiennictwu dostaje zgodę na opuszczenie miasta i rozpoczyna studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie zdaje w końcu wszystkie egzaminy za wyjątkiem farmakognozji, co uniemożliwia mu otrzymanie dyplomu. Dyplom magistra farmacji uzyskuje na Uniwersytecie Wiedeńskim 30 lipca 1852 r.

* 1852 - Powrót do Lwowa i apteki Mikolascha. W laboratorium przy aptece, na zlecenie Mikolascha, on oraz drugi asystent - Jan Zeh prowadzą badania nad destylacją ropy naftowej. Z czasem Mikolasch wycofuje się z tych badań, nie widząc praktycznego zastosowania nowych destylatów jako lekarstw.

* 1853 na przełomie roku 1852/53 Łukasiewicz i Zeh otrzymują naftę metodą frakcjonowanej destylacji. Łukasiewicz stara się teraz znaleźć dla nafty zastosowanie praktyczne. Stosowane do tej pory lampy oliwne nie nadają się jednak do nafty i wymagają przekonstruowania. Pierwsza skonstruowana przez Łukasiewicza lampa rozświetla wystawę apteki.

* 1853, 31 lipca - symboliczna, oficjalna data narodzin przemysłu naftowego. Tego dnia po raz pierwszy zastosowano w praktyce oświetlenie naftowe podczas pilnej nocnej operacji w szpitalu powszechnym na lwowskim Łyczakowie.

* 1854 - Na początku roku Łukasiewicz przenosi się do Gorlic, aby być bliżej terenów roponośnych. Ropę naftową eksploatowano tam już od dawna, wykorzystując ją do różnych celów gospodarczych jak np. lekarstwo dla bydła lub smar. Rozpoczyna pracę w miejscowej aptece Jana Tomaszewicza. Jednocześnie zaczyna z okolicznymi właścicielami terenów roponośnych zakładać pierwsze spółki i kopalnie ropy, które powstają w następnych latach w rejonie Gorlic, Jasła i Krosna.

* Pierwsza na świecie kopalnia ropy naftowej powstaje w Bóbrce koło Krosna (spółka naftowa Trzecieski-Łukasiewicz), czynna zresztą do dzisiaj.

* 1856 - Ulaszowice pod Jasłem. Łukasiewicz otwiera pierwszą na świecie rafinerię, a raczej jej pierwowzór - destylarnię ropy naftowej. Działalność gospodarczą prowadzi już na dużą skalę, jest współwłaścicielem wielu spółek, otwiera sklepy w różnych miastach oraz wraca do działalności społecznej i politycznej (tym razem jawnej). Z ropy produkuje nie tylko naftę, ale i smary, oleje smarne i asfalt.

* 1858 - Przenosiny z Gorlic do Jasła.

* 1859 - Śmierć córki Marianny. Przenosiny do Polanki pod Krosnem, gdzie po spłonięciu ulaszowickiej rafinerii zakłada kolejną.

* 1863 - Wspiera finansowo powstanie styczniowe, a później pomaga popowstaniowym uchodźcom.

* 1865 - Pod Krosnem kupuje wieś Chorkówka i przyległy folwark Leśniówka.
W Chorkówce zakłada nowoczesną rafinerię.

* 1868-1881 Łukasiewicz zainicjował powstanie kilku kolejnych kopalni nafty w Beskidzie Dukielskim (Ropianka, Wilsznia, Smereczne) i w Gorlickiem (Ropa, Wójtowa), w Bóbrce otworzył leczniczy zakład kąpielowy jodowo-bromowy, w Chorkówce kaplicę dla miejscowej ludności, a w miejscowości Zręcin (pod Chorkówką) ufundował ze swoim wspólnikiem Klobassą duży kościół w stylu neogotyckim. Pod koniec życia został wybrany do Sejmu Galicyjskiego.

* 1877 - Łukasiewicz organizuje we Lwowie kongres naftowy, a następnie zakłada w Gorlicach Krajowe Towarzystwo Naftowe.

* 1882, 7 stycznia - Umiera przedwcześnie w pełni sił, z powodu ciężkiego zapalenia płuc. Leży pochowany na cmentarzu w Zręcinie.